MONCHO
E DRÍAR
O conto de
Moncho e Dríar gustounos moito a todos.
Ao principio
era un pouco aburrido, pero ao chegar ao 2º capitulo xa empezou
a poñerse emocionante.
É
fácil de leer e ten poucas palabras raras.
Cada un dos
nenos vivía nunca época:
Moncho no
presente e Dríar no futuro.
A vida de
Dríar era moi aburrida, porque sempre estaba rodeado de
máquinas e pasaba o tempo buscando a vida no pasado no
ordenador.
Nun deses
videos viu a Moncho e o seu can e envidiou a sua vida porque el tamen
quería ter un amigo. Unha noite soñou con aquelo e como
naquela época no querían que as persoas soñasen
mandárono o psicólogo para que lle lavasen o cerebro.
El non quería que lle quitasen os soños asi que buscou
unha máquina do tempo e marchou a época de Moncho.
A vida de
Moncho tan pouco era tan doada, pero tiña o cariño dos
seus e eso era o máis importante.
Púxose
moi enfermo da gorxa e tiveron que operalo, ao volver da operación
seus pais levarono ao pobo do seu avó e da súa tía
para que se mellorase.
Ó avó
de Moncho caeulle un carro enriba e Moncho intentou axudalo, pero el
só non podía sacarllo de enriba ata que chegou Dríar
e lle axudou.
Os dous nenos
fixeronse moi bos amigos e confiaronse os seus segredos.
Dríar
contoulle todo sobre o futuro e Mocho ensinoulle como era o mundo no
presente.
Dríar
non quería volver e conveceron os seus pais de que o
adoptasen.
Quixérono
coma a un fillo e o mesmo fixeron o avó e a tía.
Este libro
fixonos pensar no bo que é ter amigos, ter unha familia que
te queira, ser libre de soñar, pensar....o que ti queiras e
decidir o teu futuro libremente aínda que todas estas cousas
che costen un esforzo.
Recollido por Paula Fuentes Vergara de 6º de Primaria
