jueves, 28 de enero de 2016

VOUVOS PAPAR

A dous nenos gustalles xogar co ordenador, un día tragounos a un deles levouno o calendario e o outro na entrada.
Foron pulsando botons e o ordenador entrou en mundodaimaxinacion.com e ali viu moitas cousas, un carballo que falaba, unha vaca que saltaba...
  Despois apagaronse as luces..
Gustoume moito, recomendoche que o leas valo pasar ben.
 Comentario Sabela Rodríguez Rodríguez 3º de Primaria

O PAVO REAL



Unha nena chamada Tesi, vivía cunha familia pero botarona da casa e foi vivir coa avoa. Chegou e foise a cama, O día seguinte espertou cedo porque lle daban os raios do sol na cara. Saliu para fora e viu un pavo real e de pronto tuvo un vestido de plumas, despois alguén lle falou e era o vento e logo ... vas ter que lelo! pero seguro que che gusta.



  Comentou, Sabela Rodríguez Rodríguez  de 3º Primaria

viernes, 15 de enero de 2016

VEINTE HISTORIAS MÁS UNA

 Como dice el titulo este libro cuenta veinte historiay una más, son todas entretenidas, pero solo os voy hablar de una, la de "Teresita, la que no crece".
El padre de Teresita tuvo que irse a la guerra, entonces la madre y la abuela se ponían a llorar porque nunca iba volver y Teresita dijo que nunca quería crecer.
 La madre de Teresita se puso mala y estaba en el hospital, así la abuela tenía que trabajar mucho y Teresita se hizo un poco grande, para ayudarla, pero la abuela murió.
   A mi  me gustó porque al final la madre vuelve.

Comentario de Candela Fernández Gómez de 4º de Primaria

jueves, 14 de enero de 2016

Reunión club de lectura ¡MAMANSIÑA QUE MEDO!

    O samaín serviunos de desculpa para buscar un libro de medo, asi que entre outros lemos este ¡Mamasiña, que medo! .
    Na reunión do club fixemos un resumen do libro para  acabar falando do que nos dixo a cada un esta historia, por certo non a vimos como unha historia de medo, senon mais ben como unha ensinanza da relacion entre compañeiros.
  O xigante xuvenco non comía a xente por placer senon por outros problemas.
   Todos se necesitaban uns os outros, e cando se deron conta os problemas solucionaronse e as xentes da vila xa non viviron atemorizadas.
  É moi importante a colaboración e a disposición para axudarnos uns os outros.